6 lat w komórce. Kolejne dwa lata w schronisku. Nieudana adopcja. Co jeszcze...?

Tola to jeden z tych psów, o których nie wie świat, a które spędzają życie w męczarniach, nie wiedząc nawet, że może ono wyglądać inaczej...

Czy śniło się Wam kiedyś, że wołacie kogoś, ale ten ktoś Was nie słyszy?  Toli się śniło... ale to nie był sen. Spędziła życie zamknięta w komórce, w fatalnych warunkach, w brudzie i smrodzie na stercie śmieci. Gdyby nie interwencja TOZu, do dziś nikt by nie usłyszał jej krzyku rozpaczy.

Co musi czuć psiak, który od dziecka nie zaznał niczego pozytywnego w życiu? Ani dotyku trawy pod łapami, ani widoku nieba... Tego się możemy tylko domyślać. Dla Toli schronisko było wybawieniem. Jednak po tym co przeszła, także wielką szkołą życia. Tola ma lęk przed otwartą przestrzenią. Chodząc po posiadłości hoteliku trzyma się płotów. Na spacerze chowa w zboże... 

Ma jednak teraz godne warunki. Pełną miskę. Czyste, bezpieczne schronienie w domu. Dobrze dogaduje się z psami i uczy od nich życia. Ma dobrego opiekuna, który ją oswaja każdego dnia. W schronisku Tola nie miałaby szansy na adopcję. Raz ktoś ją adoptował i zaraz wróciła za kraty. Miała problemy adaptacyjne, ale jakże miała ich nie mieć, skoro nigdy wcześniej nie zaznała co to prawdziwy dom...

Chcemy ją tego nauczyć, nauczyć żyć od nowa. O 8 lat za późno, ale jak to mawiają - lepiej późno niż wcale... Pomóżcie nam zapewnić jej pobyt w domowym hotelu, jedzenie oraz opiekę weterynaryjną. Przed nami długa droga.

Oto zdjęcie z hoteliku, mamy nadzieję, że widząc je, uznacie, że warto!